Aktori Jason Momoa, ylli i “Game of Thrones” që ka luajtur rolin e Khal Drogo-s ka bërë një replikë mbi deklaratën e tij gjatë një konference për shtyp të vitit 2011. Asokohe, ai është shprehur se e do zhanrin e shkencës dhe fantazisë pasi mund të bësh kaq shumë gjëra, të shqyesh gjuhën e dikujt nga fyti, të largohesh me të e të përdhunosh gra të bukura. Pas kësaj deklarate, anëtarët e tjerë të kastit janë ndjerë të zënë ngushtë, ndërsa turma ka qeshur. “Po, unë po përdhunoj Emilian(Clarke). E dua, por po e lëndoj dhe ajo po qan. Mund ta kishim zgjatur këtë skenë, por ju e kuptoni idenë. Unë nuk jam një përdhunues. Unë preferoj që gratë e mia ta shijojnë seksin.”
Pas këtyre deklaratave të cilat dolën në dritë pas skandalit të producentit Weinstein, aktori e ka ndjerë të dobishme të kërkojë falje në Instagram: “U zgjova në Australi nga reagimet e justifikuara nga shumë njerëz për një shaka të pakëndshme që bëra vite më parë në Sallën H për të cilën më vjen keq,” shkruan ai. “Unë jam ende i zhgënjyer rëndë me veten time në lidhje me pandjeshmërinë e fjalëve të mia atë ditë. Unë e di se falja ime e sinqertë tani nuk do t’i heqë ato fjalë të dëmshme. Përdhunimi dhe ngacmimi seksual mund të prekin këdo dhe unë kam parë vuajtje të dhimbshme midis anëtarëve të familjes dhe miqve të mi. Kam bërë një koment vërtetë pa shije. Është e papranueshme dhe me sinqeritet kërkoj falje me një zemër të sinqertë për fjalët që kam thënë “.
Komentet ndaj Momoa-s vijnë gjithashtu edhe pas kritikave të vazhdueshme mbi dhunën ndaj grave në “Game of Thrones” dhe në botën e perëndimit. “Duke përdorur “Game of Thrones”, dhuna nuk është vetëm specifike për gratë, janë burra dhe gra”, tha ekzekutivi i HBO-së, Casey Bloys vitin e kaluar në mbrojtje të serialit. “Është pa dallim do të thoja, që nuk mendoj kështu. Unë mendoj se është dhuna në përgjithësi. Nuk e di se është specifike për gratë. Burrat gjithashtu vriten.”
Ndërsa aktorja Sophie Turner e cila luan rolin e Sansa Stark ka treguar mbi skenën e saj të përdhunimit në film: “”Sulmi seksual nuk ishte diçka që më preku mua ose çdokënd që njihja, kështu që ndihesha e lumtur për të gjithë. Nga naiviteti. Realizova skenën, dhe pas kësaj ndodhi një trazirë e madhe që ne do të përshkruanim diçka të tillë në televizion. Përgjigjja ime e parë ishte se ndoshta nuk duhet ta kishim vënë atë në ekran fare “.
