Historia e një 13 vjecareje që u rrëfye në studion e emisionit “Historia ime”, e ka bërë edhe vetë moderatoren Mirela Milori dhe të ftuarën e saj psikologe që të përloten. Vajza e quajtur Ana, e cila nuk është në gjendje të mirë shëndetësore, ka treguar dhunën që babai i saj ushtronte ndaj familjes së saj dhe vështirësitë me te cilat janë perballur pas largimit nga shtëpia. E ëma, pas ndarjes nga babai i saj, bashkëjetoi me një tjetër person dhe Ana atë e njihte si babain biologjik. Por kur ai vdiq për shkak të një infarkti, doli në dritë fakti që babai biologjik ishte dikush tjetër. Ky i fundit u kthye pas 8 vjetësh me pretendimin që mamaja të bashkohej sërish me të, por përballë refuzimit të saj, ka nisur përndjekjet. Pasi ai ndërroi jetë, Ana me mamanë e saj kthehen në Shqipëri për të banuar në shtëpinë që i ati kishte këtu, por familja e tij nuk i pranon.
Mirela Milori: Ti e ke njohur babanë tënd?
Ana: Jo!
Mirela Milori: Çfarë ndodhi me të?
Ana: Mami kur isha unë 2 vjeç gjeti një bashkëjetues atje jashtë shtetit.
Psikologe Erlinda: Bashkëjetues, pa kryer divorcin me bashkëshortin.
Ana: Mua ai më kishte rritur dhe unë atë njihja si baba. Më mbante sikur më kishte fëmijën e vet, por një ditë ai vdiq se ishte i sëmurë nga zemra, edhe pësoi infarkt. Atëherë mësova që s’e kisha atë baba. Pas ca ditës erdhi babi im në shkollë dhe bërtiste, i pirë.
Psikologe Erlinda: Babai biologjik!
Mirela Milori: Sa vjeç ishte Ana?
Psikologe Erlinda: 10 vjeç!
Mirela Milori: Si ishte marrëdhënia me babin e vërtetë?
Ana: Shumë keq! Sepse ai nuk kishte ku mund të flinte ose të jetonte. Vinte jashtë shkollës i pirë dhe bërtiste. Mami më tregonte se çfarë kishim kaluar. Kisha frikë të ikja në shtëpi, se ai më vinte nga mbrapa, më gjurmonte deri në shtëpi dhe thërrisja drejtoreshën të më çonte me makinën e saj deri në shtëpi.
Mirela Milori: Çfarë donte? Pse nuk e takoje babin? Ishte i dhunshëm?
Ana: Jo, por ishte i pirë edhe nuk dinte se çfarë bënte. Nuk është se mund të më dhunonte, por mund të më rrihte, të më merrte, të thoshte të ktheheshim mbrapa.
Mirela Milori: Ke parë skena dhune me prindërit e tu? Babi me mami kur ziheshin?
Ana: Po! Njëherë kur po ecnim në rrugë, na pa dhe na ndaloi. Fillonte të shante, t’i kërkonte mamit të ktheheshin përsëri. Ma bënte hajde këtu goca ime. Unë kisha shumë frikë. Mami thoshte: Jo, jo. Në ato momente babi ja futi grusht. Unë fillova duke qarë, nuk dija çfarë të bëja, bërtisja rrugës ndoshta kthehej ndonjë njeri. Erdhën disa burra nga një lokal, e tërhoqën dhe ne ikëm me vrap në shtëpi.
Mirela Milori: Kjo ka ndodhur kur jetonit jashtë Shqipërisë?
Ana: Po!
Mirela Milori: Pse u kthyet në Shqipëri?
Ana: Se vdiq edhe babi im biologjik dhe u kthyem për të ardhur në shtëpinë që ka pasur babi im me mamin tim. Në fillim familja e babit nuk na pranoi atje dhe neve jetonim përsëri rrugëve.
Nga sa rrëfeu Ana më tej, banesa ku qëndrojnë është në kushte vërtet të mjerueshme.
